Hansen's, de legendarische bar in Palermo, tijdens de Tango Verboten-oorlog Veröffentlicht op 31.03.2022 Von Gott

Hansen's, de legendarische bar in Palermo, tijdens de Tango Verboten-oorlog,

Hansensrestaurantoorlog vom letzten Jahrzehnt des 19. Jahrhunderts bis 1903 der berühmteste Veranstaltungsort für das Nachtleben in Buenos Aires. Het is een oorlog voor de muziekgeneratie van de muziekgeneratie en de beste tangotänzer van de tijd die Dorthin is. Het is hetzelfde als Herzen des Parque Tres de Febrero in Stadtteil Palermo mit einem Eingang an der Sarmiento Avenue zwischen den Eisenbahnschienen en der Vieytes Avenue.

Hij handelt met een goed gelände en de stadverwaltung van Buenos Aires in het jaar 1869 op de Grundstück, terwijl Juan Manuel de Rosas een hoed oprichtte, een wonderbaarlijk paviljoen richtte een restaurant op, met zijn idee, en is een privépersoon met vermieten. Zijn „Restorán Palermo“ en georiënteerd in de vorm van een groot openluchtrestaurant, de damals in Europa in Mode waren.
DIESES RESTAURANT WURDE MIT MEHR en Weniger Erfolg von Verschiednen Konzesionären Betrieben, bis 1875 ein in hamburg geborener deutscher namen johan hasen auf der bildfläche erschien, der als nieuwe empologger dem Lokal ein neues gepräge Verlieh Verlieh Verlieh Verlieh Op dan een nacht meer is er Man Sprach nicht meer vom Restorán Palermo, sondern bezeichnete es als „Die Hansen-Sache"
"Die Wahrheit ist das"Hansens„Es war nicht nur ein Restaurant: Er is een luxe, de man in een restaurant, noch zijn hart, en oorlog is een maaltijd met een „prunkvollem Bordell en Tango-Mekka“ in een restaurant. Er is nooit een heiliger leven in de „Kabaretts“, de volgende, een nacht in Buenos Aires is er niet.

Er is een treffpunkt voor „Bacanes“ en „Schurken“, voor Schläger en Menschen in Schwierigkeiten. Bij het Tänzern en “Cafishios”, die sich schamlos mit Vertretern der snobistische Aristokratie-vermischten, die sich darauf freuten, de aufregenden Nächte zu erleben, die in het “Hansen’s thing” geboten worden. Als je weet dat de Tango goed is, en je kunt het beste "typische" Orchestre van de Zeit-lauschen vinden; Het idee dat het oude Gesellschaft met 'Tassen', die in het verleden van Gefühl was, was, was niet zo'n moeite, en een traurige en langzame Leben, zelfs als het een nacht was.


Na de Wesentliche oorlog gaat het om Taten gab. Denn Kämpfe met bloßen Fäusten of mit dem Messer waren een der Tagesordnung en häufig. De herausforderungen, de grimmigen Blicke, der “Druck” eines ahnungslosen Mannes, der es watte, de “Mine” des braunen Bazán zum Tanz einzuladen, of der Kampf zwitsers Frauen, de dichte Mann-wollen, waren de Würze dieser opregenden Nächte, die einen Anzogen Ein heterogene Publikum, das früher the Kapazitäten des Veranstaltungsortes ausfulte, wohlwissend, dass man dieser Welt entfliehen konnte and das man, während man schöne Tangos tanzte, ausgezeichnete Getränke and erstklassigen service genießen konnte.

“Hansen” kam in Mode en gaat de glorieuze Persönlichkeiten uit Unterhaltung, Kunst, Musik en Politik. Dort spielten het meest beproefde Tango-Orchestre, de beste popmuziek, de beste zangers en zangeressen. „El Cachafaz“ tanzte dort en touw zodat de Argentijnse president een enkele „Schnitte“ op de Tanzfläche ermutigen vindt. Tegenwoordig zijn er geen illustere Besucher, de nicht in Versuchung geraten wäre, zu erfahren, worüber in de banale Salons Europas geflüstert wurde. Eines Abends besuchte ihn de grote Italiaanse sopranistin Adelina Patti, het land is niet verlassen, of een paar stunden in die authentieke weergave van woorden, in een van de eerste Milongas geboren wurde.

Nadat Tod von Hansen in het jaar 1892 meer Besitzer had, de eerste Enrique Lamarque, tot eind 1903, stierf de Konzession des Ortes een anderen Een rondzwervende oorlog: Diesmal war es der Lombarde Anselmo R. Tarana. Von diesem Ereignis een änderte "Lo de Hansen" seinen Namen en hieß in een "Restaurante Recreo Palermo". Old Hansen“ of ook „The Tarana café“.
Tarana verfügte über fünf Cars, met de kosten van het huis gebracht en zurückgebracht wurden (als je trinken, fahren Sie nicht).
Die Frage, geboren in „Lo de Hansen“ Tango wordt niet meer weergegeven, is onbegrijpelijk.

Félix Lima schreef in een artikel in het Zeitschrift „Caras y Caretas“: „Die Siphons, Gläser, Flaschen und Stühle flogen häufig. Manchmal zou geschossen en gebaren maken. Steeds meer informatie is rechtstreeks te vinden bij de Hansen-Bühne in de wereld, “ohne das Krankenhaus zu berühren”. … „Balongo war verboten, aber hinter der Hansen-Villa, im Bereich der Kreisverkehre, gab es wunderschönen Tango, verschlafene, geschmuggelte Tangos.“ …“ „La Morocha“, der Tango von Saborido, wurde Runde für Runde gespielt, er befand sich auf dem Höhepunkt seiner Popularität. Das Nachtorchester war erstklassig. Bandoneon „Pas“. De Blasebalg-oorlog is nog nooit zo goed geweest. Die Tangos von Bassi en Villoldo – El Incendio en El Choclo – ebneten den Weg. Auch “Civic Union”, der beste Tango des Komponisten Santa Cruz, war in Mode…“ Wir beziehen uns auf das goldene Zeitalter von Hansen, von 1903 bis 1908.

Alfredo Taullard beschreibt es in seinem Buch „Unser altes Buenos Aires“ (Peuser, 1927): „Das Hansen sah aus wie ein andalusischer Imbiss und eine deutsche Brauerei. Als je Blocks meer gebruikt, kun je een stand van zaken in de Mitternacht zien tijdens de lichtlijn van de Kutschenlaternen en de grote Laternen, die de Pavillons beluchten, erkennen. In deze paviljoens zijn er ook Gelächter en Farandoles, en op de grote Terrasse tranken die Gäste unter einem Blätterdach aus Glyzinien en duftendem Geißblatt. “Das Orchester speelt Milongas, Polkas en Walzer.”

Anderen drückt de „cajetilla“ Adolfo Bioy (Vater) in „Before 900 (Stories)“ met: „… Dort wurde Tango getanzt, voordat dieser Tanz in de Rathäusern in Mode kam, ging wir von Zeit zu Zeit dorthin.“ unsere Qualitäten. Als Totenköpfe auszuüben, auf de Gefahr hin, dass es zu Zwischenfällen mit de Übeltätern kommt, dieser Höhle wimmelten.“

Leonardo Benarós zei, dat Roberto Firpo zei: „Ik heb 1908 bij Hansen gespielt. Manche sagen, es wurde getanzt. Het is een luge. „Het is zo gespielt, dat het wordt gehört werd konnte, obwohl es vielleicht ein paar Mal in einem versteckten Kreisverkehr gedreht wurde“, zei er aber auch, dat is op 16. December 1961 Felipe Amadeo Lastra, een andere Criollo-Pferd, interviewt habe Züchter, jetzt in seinen Achtzigern, der heftige darauf bestand, dass „bei Hansen kein Tanz stattfand.“ „Wo wolltest du tanzen? “Unter den Bäumen?”

Michelangelo Scenna berichtte dat Lastra zei dat "Hansen's tags en zijn elf uur een gefrituurde restaurantoorlog hebben gehad, nadat die stunde was begonnen en de nachtwanderer begon te einzutreffen." Wenn is regnete, gab es keinen Hansen. In deze Terrasse gab is het een zeer eerlijke Marmortische mit Eisenfüßen, daher waren ze ziemlich schwer en schwer zu bewegen. Er zijn een aantal voorbeelden van paviljoens met groen vormgegeven spalieren. Zodra de tijd begon te sterven in het Kutschen-einzutreffen, en zo in het oosten, dat ze sterft in het binnendringen van uniforme Polizisten en Durchsuchungen in bruto Zahl, is het hun nacht als een veld van Unruhen herausgestellt hätte Agramante. Het Publikum-bestand bestaat uit „Compadritos“ en „Gabiones“. Er is een "wohlhabende Kinder" en een paar Kaufleute met de Launen van Partylöwen die Viehzüchter zijn, de Kurzurlaub-machten. Jorge Newbery heeft geen idee meer; er is oorlog met een Sportler. Een diesem Ort wurde nicht getanzt. „Es war verboten, wie an allen öffentlichen Orten.“

Unglaublich, echt waar

De beruchte componist Ángel Villoldo, Schöpfer von Hits met “La morocha” of de muziek van “El choclo”, brachten “El Esquinazo” in Hansen zur Uraufführung. Jeden Abend, toen deze Stück gespielt werd, markeerde het publiek met het ritme met applaus. De bediening en het applaus klonken als een lichte klop op de Tischen. Dann schlugen sie mit de Fersen auf den Boden. Als het Milonga-publiek het publikum bereikt, kan het een tijdje duren: het spel speelt zich af in de verte. De ritmische kloppingen, de "teuflischen tango", met Pintín Castellanos, de Uruguayaanse pianist en componist in de buurt, beginnen, sich te steigeren, het is een Schlägen von Gläsern, Tassen en zogar Stühlen, die tijdens de Ort flogen. Tarana, bereits genug von so viel Zerstörung, hatte ein Schild mit der Aufschrift: „Die Aufführung des Tangos Elcornerazo ist strongstens verboten.“ Hier ist Vorsicht geboten.“

In 1908 was de Betrieb en de Firma Payot en Giardino actief, die in 1912 een jaar geleden, met de Bürgermeisterschaft von Joaquín S. de Anchorena zusammenfiel, als het Café geschlossen en abgerissen wurde was. En als je "de Hansen-Ding" hebt gevonden, en als je een levend wezen bent, kun je niet anders.

1937 gepresenteerd door tangokomponist en filmregisseur Manuel Romero in de film „The Boys from Before Didn't Use Gomina“ met de unvergesslichen Schauspieler Florencio Parravicini (als Ponce), dessen Szenen größtenteils in „Lo de Hansen“ spielen. Darüber hinaus componeerde er den Tango “Tiempos Viejos” mit Musik von Francisco Canaro (1926), in dem es heißt:

Erinnerst du zei: Bruder, een die blonde Mireya?
Was er de aanwezigheid van Rivera en Hansen mitgenommen?
Wegen in uw hart ich een Nachts snel Selbstmord begongen,
en heute ist sie eine arm, zerlumpte Bettlerin...!
Erinnerst zei: Bruder, wie heeft oorlog?
Ein Rad wurde geformt, um sie tanzen zu sehen!
Wenn ich sie zo alt auf der Straße sehe,
Ik denk dat ik een gezond verstand heb en een beetje wil eten...

Het is niet duidelijk dat de blonde Mireya bestaat, maar het is de beste keuze in Zweifel, terwijl je de Frauen verkörpert, die door Hansen is gegaan, een man die je tegenkomt, je wordt gekleid en met teurem Schmuck.
Het "Chopping House" van Palermo, dat door de journalist Félix Lima definitief is, heeft het Wachstum van de Febrero-Parken als een holungssort voor de Bewohner uit Buenos Aires en een meilenstein in de geschiedenis van Buenos Aires.

Zusammenstellung von Texten und Bildern: Die Truhe der Geschichte; Die Natie; ultimatanda.it; Geschichte des Tangos; cafecontado.com; acciontv.com.ar

Laat opmerkingen achter

*