MARIE ANNE PÉRICHON DE VANDEUIL EN SANTIAGO DE LINIERS Geplaatst op 26/06/2022 Door God

MARIE ANNE PÉRICHON DE VANDEUIL EN SANTIAGO DE LINIERS

Fi-Fiuuuu, wat een mijn! De porteños van het koloniale Buenos Aires zouden hebben geschreeuwd – als ze dat hadden kunnen doen – toen ze de oogverblindende en vulkanische Perichon zagen aankomen. De schoonheid van deze vrouw, haar charmante gesprek met een exotisch accent en uitgesproken sensualiteit, versnelden de pols van de heren en wakkerden de afgunst van de Creoolse dames aan. Al snel werd ze beschuldigd van "het eten van mannen", smokkelaar en spion. En de laatste druppel was toen onderkoning Liniers zijn hoofd over haar verloor en een van de beroemdste soapseries uit de tijd van de Engelse invasies begon.

Foto 1 MARIE ANNE PÉRICHON DE VANDEUIL EN SANTIAGO DE LINIERS

Marie Anne Périchon de Vandeuil, beter bekend als Anita Perichón of "la Perichona", werd geboren in 1775 op het eiland Bourbon (tegenwoordig "La Réunion" in de Mascarene-archipel), een voormalig Frans bezit in de Indische Oceaan. Ze behoorde tot een familie van de Franse koloniale elite en trouwde op zeer jonge leeftijd met een Ierse officier in dienst van Frankrijk, Thomas O'Gorman. In 1797 vestigde het gezin zich in Buenos Aires, waar de oom van Thomas, de dokter Miguel O'Gorman, de maker van de Protomedicato, de instelling die verantwoordelijk is voor het reguleren van gezondheidspraktijken in de kolonie, al was gevestigd. Ze kwamen aan met "geweldige pracht", zoals ze altijd zeiden, en terwijl Ana's vader faalde in zijn poging om boer te worden in Brazilië, castiliseerde O'Gorman zijn naam als Tomás en verwierf hij velden in de buitenwijken van Buenos Aires.

Het leven van Don Tomás werd bemoeilijkt door de Engelse invasies, aangezien hij wegens collaboratie met de vijand na de herovering in Luján werd opgesloten en, erop aandringend zijn diensten aan de indringer in 1807 aan te bieden, zijn toevlucht moest zoeken in Rio de Janeiro. . Zijn vrouw, Anita, bleef in Buenos Aires, waar ze de minnares werd van de "held van de dag" en de nieuwe sterke man in Buenos Aires, Santiago de Liniers, die bij besluit van de "buren" onderkoning werd. Historicus Vicente Fidel López wijst erop dat haar vorige minnaar niemand minder was dan generaal Beresford, hoofd van de eerste Engelse invasie. Daar werden de vermoedens geboren, die haar een groot deel van haar leven zullen vergezellen, over haar spionage ten gunste van de Engelsen.

Foto 2 MARIE ANNE PÉRICHON DE VANDEUIL EN SANTIAGO DE LINIERS

Zoals Paul Groussac ons vertelt, terwijl Liniers aan het hoofd van zijn colonne oprukte, op 12 augustus 1806, toen hij Calle de San Nicolás bereikte - de huidige Corrientes Avenue - gooide iemand een geborduurde en geparfumeerde zakdoek voor zijn voeten als eerbetoon aan de overwinnaar. . Liniers raapte het op met de punt van zijn zwaard, en toen hij de begroeting beantwoordde met zijn zakdoek omhoog, kon hij de mooie Anita zien en vanaf dat moment begon een zeer vurige relatie. De relaties van "Madama O'Gorman" en Liniers waren in die tijd het schandaal van de stad. Voor een deel omdat ze op 31-jarige leeftijd niet langer als een jongedame werd beschouwd en een "dame" veel discreter moest zijn. De informele "onderkoning" vestigde zich in het huis van Liniers en trok rond met een escorte, en tot afgrijzen van de dames van Buenos Aires kwam ze een militair uniform dragen en rondrijden te paard.

Perichona's bijnaam, duidelijk verwijzend naar haar achternaam, werd in die tijd geassocieerd met María Michaela Villegas y Hurtado, een opmerkelijke Lima-actrice die, naast haar grote talent, beroemd werd door haar liefdesaffaire met de onderkoning van Peru, Don Manuel de Amat y Juniet, Ridder in de Orde van Sint Jan. De kwalificatie was enigszins beledigend omdat het afgeleid was van "bitch" en "chola". Van zijn kant noemde Liniers het liever "La Petaquita".

Volgens een spion van de Portugese regering kan de vrouw "met zijn geest doen wat ze wil" en was ze het "aanvaardbare kanaal om de wil te sturen" van de onderkoning. Het openlijke gerucht ging dat via hem uitstekende zaken werden gedaan, dankzij officiële gunst; iets dat niets nieuws was in de kolonie, maar dat in die moeilijke tijden en met de uitgeputte schat duidelijker werd.

De situatie werd meer dan gecompliceerd toen Napoleon besloot Spanje in te nemen en zijn broer José op de troon te zetten. De Franse toestand van zowel Liniers als "Madama Perichón" zette hen in het vizier van de aanslagen. De rijke Spaanse koopman en hoofd van de Cabildo, Martín de Álzaga, zag de kans aanbreken om zich te ontdoen van de "Fransen", en in oktober 1808 liet hij een brief van de Cabildo opmaken aan de Centrale Hoge Raad waarin stond: "Dat vrouw met wie samenwoont met de onderkoning onderhoudt een vriendschap die schandalig is voor het volk, die niet zonder escorte op pad gaat, die dag en nacht een bewaker in huis heeft, die de diensttroepen in dienst heeft bij het werk van zijn landgoed, waar hij zijn dagen doorbrengt onderkoning, wiens communicatie de insinuaties of het advies van de autoriteiten niet heeft kunnen afsnijden, noch het gefluister of het geschreeuw van de mensen, die vrouw, kortom, veracht en misdadig voor al haar omstandigheden, is de scheidsrechter van de regering en zelfs van ons lot. . Er is niets, hoe oneerlijk ook, dat er niet door wordt bereikt en bereikt. Pion en geld zijn zeer krachtige agenten bij haar. Helemaal niet verraderlijk, en dus worden wangedrochten gezien in het bevel, wanorde op wanorde die de mensen zelf overstijgen, waarin de magistraten geen recht kunnen spreken omdat hun gedrag is verontschuldigd.”

Foto 3 MARIE ANNE PÉRICHON DE VANDEUIL EN SANTIAGO DE LINIERS

De druppel die de emmer deed overlopen, vrij klein voor de preutse samenleving van Buenos Aires in die tijd, was de bedoeling van Liniers' dochter om te trouwen met Anita's jongere broer, Juan Bautista Perichón. De onderkoning, die zijn amoureuze hartstochten opzij zette en zijn "goede naam en eer" probeerde te verdedigen, beschuldigde zijn geliefde ervan samenzweerders samen te brengen in de bijeenkomsten van zijn huis, liet haar aan boord gaan en verdreef haar op weg naar Rio de Janeiro, om haar echtgenoot te ontmoeten . Tegen die tijd was het Portugese hof geïnstalleerd door zijn Britse bondgenoten in Brazilië, op de vlucht voor de Napoleontische invasie, en was het het middelpunt van de intriges die werden uitgevoerd door prinses Carlota Joaquina de Borbón, zus van koning Ferdinand VII en echtgenote van de prins-regent van Portugal. . Laten we niet vergeten dat Carlota ernaar streefde om als regent de Amerikaanse koloniën te regeren voor de duur van de 'gevangenschap' van haar 'koninklijke broer', de VIP-gevangene van Napoleon in het Franse paleis van Valençay.

In haar huis in Rio de Janeiro ging Anita Perichón de O'Gorman door met haar sociale bijeenkomsten, waar verschillende samenzweerders uit de River Plate, Britten en Portugezen elkaar ontmoetten. Volgens de legende was haar nieuwe beschermer en minnaar niemand minder dan Lord Strangford, de Britse vertegenwoordiger aan het Portugese hof in Rio; zoals men in recentere tijden zou zeggen, een van de belangrijkste 'politieke actoren' van het hele proces dat in Zuid-Amerika aan de gang is en vooral de fervente tegenstander van de plannen van prinses Charlotte om zichzelf als de eigenaar van de situatie te zien. Dus besloot Doña Carlota dat het meer dan genoeg was om met zichzelf op de stranden van Rio de Janeiro te "sluwen", en in 1809 besloot ze Doña Anita te verdrijven.

Presas, Carlota's secretaresse, vertelt in zijn "Secret Memories" dat de prinses hem aanvankelijk vroeg een lijst te maken van samenzweerders die Madame Perichón niet mocht missen. Hij had medelijden met Anita en vertelt: “Ik vormde me op dit moment met de tekenen en omstandigheden waar de prinses om vroeg; maar ik heb nagelaten om Périchon erin op te nemen, want er is niets ergers voor iemand die over haar begint te schrijven in dergelijke zaken. Op het moment dat SA de lijst las, merkte ze dat de naam van degene naar wie ze gezocht wilde worden in het bijzonder ontbrak. 'En waarom,' zei hij, 'is Perichon hier niet?' -Omdat deze vrouw zich niet in zulke zaken mengt, en haar situatie in de loop van de dag zo ongelukkig is, dat het meer waard is dat VA R medelijden met haar heeft, dan dat we haar ellende vergroten. - Hallo! -antwoordde hij-, het lijkt erop dat je een beschermer bent van brave meisjes. – Mevrouw, ik ben een man; maar ik heb in het leven met deze vrouw gesproken, en als een braaf meisje zijn bij deze gelegenheid haar niet begunstigt, zou het haar ook niet mogen schaden, aangezien er geen bepaalde reden is om tegen haar op te treden, en vooral, VA zal in staat zijn doen wat ze leuk vindt”. Presas besluit: "Het is niet gemakkelijk om de haat en wrok te verklaren waarmee lelijke vrouwen naar mooie vrouwen kijken, een gebrek waarvan zelfs de prinsessen zelf niet zijn vrijgesteld."

Ten slotte werd Anita gedeporteerd en ging ze aan boord van een Brits schip, maar de Spaanse autoriteiten in Montevideo en Buenos Aires, onder leiding van onderkoning Cisneros, weigerden haar toestemming om van boord te gaan. Vlak na de mei-revolutie verordende het bestuur dat "Madame O'Gorman aan land kon gaan op voorwaarde dat ze zich niet in het centrum van de stad vestigde, maar op de boerderij van La Matanza, waar ze omzichtigheid en afzondering moest bewaren." .

Foto 4 MARIE ANNE PÉRICHON DE VANDEUIL EN SANTIAGO DE LINIERS

Daar bracht de hectische entertainer van de bijeenkomsten van Buenos Aires en São Paulo de laatste dertig jaar van haar leven praktisch in afzondering door. Het nieuws dat hij ontving was over het algemeen niet bemoedigend, aangezien hij tijdens zijn verblijf in La Matanza kennis moet hebben genomen van twee executies van mensen die dicht bij hem stonden: voormalig onderkoning Santiago de Liniers, zijn voormalige minnaar, en Camila O'Gorman, zijn kleindochter en erfgename. van zijn opstandige geest. Iets te gevaarlijk in een samenleving waar vrijheid altijd een kwaliteit is geweest die argwaan en sancties oproept.

Compilatie van teksten en afbeeldingen: elhistoriador.com.ar; agencynova.com; elsoldesantelmo.com.ar; pressreader.com

Laat je reactie achter

*